Valsheid in geschrifte bij voorlopige voorzieningen in een scheidingszaak

Wanneer een advocaat in het kader van een scheiding een voorlopige voorziening indient met daarin een verkeerde datum of onjuiste beschrijving van omstandigheden, kan de vraag rijzen of dit valt onder ‘valsheid in geschrifte’. Het is belangrijk om dit juridisch te analyseren, aangezien valsheid in geschrifte een strafbaar feit is volgens het Wetboek van Strafrecht.

Juridische elementen van valsheid in geschrifte

Valsheid in geschrifte is strafbaar gesteld in artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht. Er zijn enkele belangrijke elementen die moeten worden bewezen om van valsheid in geschrifte te kunnen spreken:

Toepassing op de situatie

In het geval van een voorlopige voorziening bij een scheiding, kan het volgende van belang zijn:

Het is aan te raden om bij een vermoeden van valsheid in geschrifte juridisch advies in te winnen om de specifieke omstandigheden van de zaak te beoordelen.

Juridische Aspecten van Onjuiste Informatie in Voorlopige Voorzieningen bij Scheiding

Het is van groot belang dat advocaten hun verplichtingen en verantwoordelijkheden serieus nemen, vooral wanneer zij optreden in juridische procedures zoals voorlopige voorzieningen bij een scheiding. Hier zijn enkele relevante juridische overwegingen wanneer een advocaat onjuiste informatie verstrekt:

Verplichtingen van de Advocaat

Mogelijke Gevolgen

Conclusie

Een advocaat mag geen onjuiste datum of omstandigheden presenteren in een verzoek om voorlopige voorzieningen bij een scheiding zonder de juiste feiten te verifiëren. Indien dit wel gebeurt, kan de advocaat te maken krijgen met zowel professionele als juridische consequenties. Het is aan de betrokken partijen om, indien zij vermoeden dat er onjuistheden zijn, dit aan te kaarten bij de rechter of een klacht in te dienen bij de Orde van Advocaten.

Bescherming bij het doen van aangifte

Inleiding

Wanneer iemand aangifte doet bij de politie, kunnen er vragen rijzen over de bescherming die de aangever geniet. Het is belangrijk om te weten welke rechten en bescherming er gelden in zulke situaties.

Bescherming van de aangever

• Anonieme aangifte: In sommige gevallen is het mogelijk om anoniem aangifte te doen. Dit kan bijvoorbeeld via organisaties zoals Meld Misdaad Anoniem. Echter, niet alle delicten komen in aanmerking voor anonieme aangifte.
• Geheimhouding van persoonsgegevens: De politie heeft de plicht om persoonsgegevens van de aangever te beschermen. Dit betekent dat deze gegevens niet zomaar worden gedeeld met derden zonder toestemming.
• Slachtofferbescherming: In gevallen waar de aangever ook slachtoffer is, zijn er aanvullende beschermingsmaatregelen mogelijk. Dit kan variëren van contactverboden tot slachtofferhulp.
• Getuigenbescherming: Als de aangifte leidt tot een rechtszaak, kunnen extra beschermingsmaatregelen worden getroffen voor getuigen, zoals het afleggen van een getuigenis achter gesloten deuren of via videoconferentie.

Conclusie

Ja, er zijn verschillende manieren waarop iemand die aangifte doet, beschermd kan worden. De exacte maatregelen hangen af van de aard van de aangifte en de specifieke omstandigheden rond de zaak. Het is altijd raadzaam om bij de politie of een juridisch adviseur te informeren naar de specifieke beschermingsmogelijkheden in uw situatie.

Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) en Zedendelicten

Het verkrijgen van een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) kan complex zijn, vooral wanneer er sprake is van een verleden met een strafrechtelijke veroordeling. In Nederland wordt de VOG beoordeeld door het Ministerie van Justitie en Veiligheid, specifiek door de screeningsautoriteit Justis. Hier zijn de belangrijkste overwegingen:

1. Relevantie van het Delict

• Justis kijkt naar de relevantie van het strafbare feit in relatie tot het doel van de aanvraag voor de VOG. Bijvoorbeeld, als de VOG wordt aangevraagd voor een functie waarbij gewerkt wordt met kwetsbare groepen, kan een zedendelict zwaarder wegen.

2. Tijdverloop

• Er wordt rekening gehouden met hoelang geleden het delict heeft plaatsgevonden. In uw geval is dat 18 jaar geleden.
• Bij een zedendelict is het echter mogelijk dat Justis een langere terugkijktermijn hanteert, afhankelijk van de aard en ernst van het delict en de functie waarvoor de VOG wordt aangevraagd.

3. Recidive en Gedrag Nadien

• Het feit dat er sindsdien geen nieuwe strafbare feiten zijn gepleegd, kan positief meewegen in de beoordeling.

Conclusie

Een “schoon” VOG kan niet gegarandeerd worden, gezien de aard van het zedendelict en de mogelijke lange terugkijktermijn. Echter, de uiteindelijke beslissing hangt af van de specifieke omstandigheden van de aanvraag en de functie waarvoor de VOG gevraagd wordt. Het is aan te raden om bij twijfel contact op te nemen met een juridisch adviseur of Justis voor meer gerichte begeleiding op basis van uw specifieke situatie.

Datum van Verlenging van een Gedragsaanwijzing volgens Artikel 509hh Sv

Als juridische expert kan ik aangeven dat de datum van verlenging van een gedragsaanwijzing onder artikel 509hh van het Wetboek van Strafvordering (Sv) doorgaans wordt bepaald door de datum van het besluit van de officier van justitie (OvJ), en niet de datum waarop de verdachte wordt geïnformeerd. Hier is de redenatie:

Besluitvorming door de Officier van Justitie

Informeren van de Verdachte

Conclusie

Samenvattend geldt in juridische zin de datum van het besluit van de OvJ als de datum van verlenging van de gedragsaanwijzing. Dit betekent dat de formele verlenging plaatsvindt op het moment dat de OvJ tot dat besluit komt, ongeacht wanneer de verdachte hiervan op de hoogte wordt gesteld.

Geldigheid van een verlenging van een gedragsaanwijzing volgens artikel 509hh Sv

In Nederland biedt artikel 509hh Sv (Wetboek van Strafvordering) de Officier van Justitie de mogelijkheid om een gedragsaanwijzing op te leggen aan een verdachte met als doel de openbare orde te handhaven of strafbare feiten te voorkomen. Een gedragsaanwijzing kan voor een bepaalde periode worden opgelegd, en in sommige gevallen kan deze periode worden verlengd.

Voorwaarden voor de verlenging van een gedragsaanwijzing

Geldigheid van een verlating na afloop van de initiële termijn

Als een verlenging van de gedragsaanwijzing enkele dagen na de afloop van de initiële gedragsaanwijzing wordt uitgereikt, kan dit problematisch zijn. Wettelijk gezien zou de verlenging vóór het verstrijken van de oorspronkelijke termijn moeten worden verleend om rechtsgeldig te zijn, tenzij er een specifieke wettelijke basis of uitzonderlijke omstandigheden zijn die een verlating van deze termijn rechtvaardigen.

Indien de verlenging niet tijdig is verleend, kan de geldigheid ervan worden betwist, en zou juridisch advies of tussenkomst van de rechter nodig kunnen zijn om de situatie te beoordelen en een beslissing te nemen over de geldigheid van de verlenging.

Conclusie

Over het algemeen zou een verlenging van een gedragsaanwijzing die pas na het verstrijken van de oorspronkelijke termijn wordt uitgevaardigd als niet rechtsgeldig kunnen worden beschouwd, tenzij er een juridische rechtvaardiging bestaat voor de vertraging. Het is aan te raden om juridisch advies in te winnen of de zaak voor te leggen aan een rechter om de specifieke omstandigheden te beoordelen.