Voor poging tot zware mishandeling is opzet vereist. Dit betekent dat er een bedoeling of bewuste aanvaarding van de aanmerkelijke kans moet zijn dat iemand zwaar lichamelijk letsel oploopt. In jouw geval geef je aan dat er geen intentie was om iemand te raken, wat relevant is voor het ontbreken van opzet.

Zelfs als er geen direct opzet is, kan er sprake zijn van voorwaardelijk opzet als je bewust de aanmerkelijke kans hebt aanvaard dat je met jouw handelen iemand zou kunnen verwonden. Hier speelt de context een rol, zoals de drukte van de tribune en de bekendheid met het risico van het gooien van een brandende fakkel.

Het feit dat je handelde uit reflex zonder intentie om iemand te raken kan als verzachtende omstandigheid worden beschouwd. Reflexmatig handelen kan soms betekenen dat er geen sprake is van voorwaardelijk opzet, afhankelijk van de specifieke omstandigheden van het geval.

Ook moet worden nagegaan of jouw handelen daadwerkelijk tot letsel heeft geleid en of dit letsel in redelijkheid aan jouw handelen kan worden toegerekend.

Voor een verdenking van poging tot zware mishandeling is het noodzakelijk dat er sprake is van opzet, hetgeen betekent dat de dader bewust heeft gehandeld met de intentie om ernstig letsel te veroorzaken.

In jouw geval lijkt er geen sprake te zijn van opzet. Je handelde uit reflex en met de intentie om letsel te voorkomen, niet om letsel te veroorzaken.

De wet erkent dat mensen soms onbedoeld schade kunnen veroorzaken terwijl ze zichzelf verdedigen tegen een onverwachte aanval of dreiging. Als je handelde uit zelfverdediging of om gevaar te neutraliseren, kan dit een rechtvaardiging zijn voor je handelingen.

Een belangrijke factor is of je redelijk en zorgvuldig hebt gehandeld onder de omstandigheden. Het feit dat je bewust hebt gekeken waar je de fakkel heen gooide om anderen niet te raken, kan in jouw voordeel werken.

Een advocaat heeft de plicht om zijn of haar cliënt zo goed mogelijk te vertegenwoordigen binnen de grenzen van de wet. Dit betekent dat een advocaat niet kan garanderen dat een bepaald strafbaar feit, zoals valsheid in geschrifte, niet vervolgd zal worden.

Het Openbaar Ministerie is de instantie die beslist of een strafbaar feit wordt vervolgd. De beslissing om al dan niet te vervolgen is aan het OM en niet aan een advocaat of de betrokken partijen. Er kunnen wel afspraken worden gemaakt over samenwerking of medewerking, maar deze hebben geen bindende invloed op de vervolgingsbeslissing van het OM.

In sommige gevallen kan medewerking aan een onderzoek door een verdachte leiden tot strafvermindering of een lichtere straf, maar dit is vaak afhankelijk van de omstandigheden van het geval en wordt uiteindelijk door de rechter beoordeeld.

Het jeugdstrafrecht kent soms andere procedures en straffen dan het volwassenenstrafrecht. Medewerking kan hier ook een rol spelen in de afweging van de rechter, maar het neemt de bevoegdheid van het OM om te vervolgen niet weg.

In Nederland zijn minderjarigen vanaf 12 jaar strafrechtelijk aansprakelijk. Zij vallen onder het jeugdstrafrecht, dat anders is ingericht dan het volwassenenstrafrecht en dat meer gericht is op heropvoeding dan op bestraffing.

De advocaat van het slachtoffer heeft de taak om de belangen van het slachtoffer te behartigen. Dit kan betekenen dat de advocaat bewijs van de vermeende valsheid in geschrifte verzamelt en presenteert aan de politie of het Openbaar Ministerie (OM).

De advocaat kan ook betrokken zijn bij het aanvragen van schadevergoeding indien het slachtoffer financiële schade heeft geleden door de valsheid in geschrifte.

Indien het feit van valsheid in geschrifte bekend wordt bij de advocaat van het slachtoffer, kan dit worden gemeld aan de politie. De politie kan vervolgens een onderzoek instellen.

Het OM beslist uiteindelijk of er voldoende bewijs is om de minderjarige te vervolgen voor de gepleegde valsheid in geschrifte.

De minderjarige heeft recht op juridische bijstand. Dit betekent dat de minderjarige een advocaat toegewezen krijgt om zijn of haar verdediging te voeren.

Het jeugdstrafrecht voorziet in diverse beschermingsmaatregelen om te voorkomen dat minderjarigen onnodig in aanraking komen met het strafrecht.

Indien de minderjarige schuldig wordt bevonden, kan de rechter diverse maatregelen opleggen, variërend van een taakstraf tot plaatsing in een jeugdinrichting, afhankelijk van de ernst van het delict en de persoonlijke omstandigheden van de minderjarige.