Heeft mishandeling altijd opzet nodig volgens de wet?

Moet er voor een gewone mishandeling sprake van opzet zijn?

In het Nederlandse strafrecht is voor het delict mishandeling, zoals omschreven in artikel 300 van het Wetboek van Strafrecht, doorgaans opzet vereist. Dit betekent dat de dader de bedoeling moet hebben gehad om het slachtoffer te mishandelen, of dat hij bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat zijn handelingen tot mishandeling zouden leiden. Dit wordt ook wel voorwaardelijk opzet genoemd.

Kenmerken van opzet bij mishandeling

Direct opzet: De dader heeft de bewuste intentie om het slachtoffer pijn of letsel toe te brengen.

Voorwaardelijk opzet: De dader is zich ervan bewust dat zijn handelen een aanzienlijk risico op mishandeling met zich meebrengt en accepteert dat risico.

Het is belangrijk om te benadrukken dat nalatigheid of onachtzaamheid meestal niet voldoende is om te spreken van mishandeling in juridische zin. Bij mishandeling zonder opzet zou eerder sprake kunnen zijn van een ander delict, zoals bijvoorbeeld schuldige mishandeling, maar dit valt buiten de definitie van ‘gewone mishandeling’ die opzet vereist.